
Երևանի հ. 150 հիմնական դպրոցում տեղի ունեցած Կոմիտասի 145 ամյակին նվիրված միջոցառումը հայեցի դաստիարակության, ազգային ավանդույթների պահպանման մի յուրօրինակ դաս էր:
Ազգը մեծ է իր մեծերով, իսկԿոմիտասը հայազգի անկրկնելի մեծերից է ,այն զարկերակներից, որով հավերժորեն սնվում է հայ ժողովուրդը:
Միջոցառման սկզբում հնչած կոմիտասյան երգի ելևէջները տարածվեցին դահլիճում՝ փոթորկելով ունկնդրի էությունը ազնվության, կարոտի, հույսի, ազատության և «չկեռանալով» ապրելու տենչով: Իրենց խոսքում աշակերտները հաստատուն կերպով շեշտեցին, որԿոմիտասն այն ձնծաղիկն էր, որ իրենով գարուն բերեց, ջերմացրեց ու ապրեցրեց մեզ՝ դառնալով երաժշտության Մեստոպ Մաշտոց:
Միջոցառումը ևս մեկ անգամ փաստեց՝ Կոմիտասի երգը լսելիս հայն ավելի է մարդանում, իսկ մարդը՝ ավելի հայանում: Միջոցառումը կազմակերպել էր հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Ա. Լալազարյանը 5-րդ ա դասարանում:
Ազգը մեծ է իր մեծերով, իսկԿոմիտասը հայազգի անկրկնելի մեծերից է ,այն զարկերակներից, որով հավերժորեն սնվում է հայ ժողովուրդը:
Միջոցառման սկզբում հնչած կոմիտասյան երգի ելևէջները տարածվեցին դահլիճում՝ փոթորկելով ունկնդրի էությունը ազնվության, կարոտի, հույսի, ազատության և «չկեռանալով» ապրելու տենչով: Իրենց խոսքում աշակերտները հաստատուն կերպով շեշտեցին, որԿոմիտասն այն ձնծաղիկն էր, որ իրենով գարուն բերեց, ջերմացրեց ու ապրեցրեց մեզ՝ դառնալով երաժշտության Մեստոպ Մաշտոց:
Միջոցառումը ևս մեկ անգամ փաստեց՝ Կոմիտասի երգը լսելիս հայն ավելի է մարդանում, իսկ մարդը՝ ավելի հայանում: Միջոցառումը կազմակերպել էր հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Ա. Լալազարյանը 5-րդ ա դասարանում: